Öğretmenime Türkü Şiiri

Öğretmenime Türkü

(Ogün)
“Ben bir öğretmenim;
Gecelerim kara tahta,
Gündüzlerim tebeşir…
Ben bir öğretmenim,
Fecrimde devler güreşir…”

(Selçuk)
Öğretmen mi dedin?

Ben Selânik’ten bilirim seni,
Sen yetiştirdin Türk’ün yüce komutanını;
Sen verdin Mustafa’ya “Kemal” adını.

Ben Barıştepe köyünde gördüm seni,
Köy yolsuz, köylü yol bilmez…
Sen on sekiz yaşında adadın kendini,
Köye, köylüye… Aklımdan gitmez.

Yol yapımında işçiydin,
Sınıfta öğretmen.
Atatürk ışığını taşırken aydın…
Çağdaş uygarlığı da sen yaydın
Bilirim seni öğretmenim.

Ben her büyük adamın ardında gördüm seni,
Tükenmeyen bir sabırla ışık tutuyordun.
Devlet adamı, komutan, tüccar yetiştirip
Kendini tanıtmıyordun.

Ben atölyede gördüm seni,
Üstün başın toz içinde.
Yadırgamıyordu öğrencilerin araç gereçleri,
Sanat bilinci doluydu çünkü beyinleri.

Ben kürsüde gördüm seni,
Anlatıyordun…
Büyüyen gözlerle izliyordu seni herkes,
Hayranlıkla…
Uygarlıkta büyüyen bu ses
Sendin öğretmenim.

Veysi TURAL

Şiir Teması (Konusu): Öğretmen

Karma Arşiv Şiirleri

228 kez okundu.